FIZJOTERAPIA

Współczesne metody diagnozowania i leczenia zaburzeń tkanek miękkich polegają na wykorzystaniu szeregu wysublimowanych technik. Rozumiemy przez to zbiór metod, w których wykorzystuje się zabiegi energizacji mięśni, rozluźnianie mięśniowo-powięziowe, techniki aktywnego rozluźniania, terapię punktów spustowych, oraz ocenia się zaburzenia dysbalansu mięśniowo-powięziowego pacjenta, w celu likwidowania zaburzeń w obrębie tkanek miękkich i przywrócenia równowagi mięśniowo-powięziowej ciała. Techniki mięśniowo-powięziowe wykorzystują zjawisko rozluźniania powięzi i przekraczania bariery tkankowej, usuwając wzmożone napięcie dążą do prawidłowego, pełnego zakresu ruchomości. Taki sposób pracy z pacjentem jest bardzo efektywny zarówno jako forma diagnozy, jak i terapii i jest bardzo dobrze tolerowany przez pacjenta.

Wykorzystując informacje zwrotne w komunikacji z pacjentem, terapeuta może znaleźć i efektywnie leczyc wzmożone napięcie i ograniczenie tkankowe, którego nie da się leczyć w inny sposób. Techniki mięśniowo-powięziowego rozluźniania są bezpieczne i nie doprowadzają do nadmiernego rozciągnięcia mięśni. Terapia może być zastosowana jako krótko i długoterminowa oraz w ostrych, jak i przewlekłych stanach zapalnych.

Celem każdej interwencji jest anatomiczna korekcja powięzi. Jeżeli powięź zostaje skorygowana, można liczyć na natychmiastową poprawę wytrzymałości, ruchomości i/lub na redukcje bólu. Z reguły nie ma długotrwałych czasów rekonwalescencji zatem szybki powrót do aktywności fizycznej jest możliwy.

Metoda ta znajduje zastosowanie przy:

• ostrych bólach spowodowanych przez skręcenia i zwichnięcia stawów
• urazy sportowe np. naciągnięcia więzadeł, stłuczenia, naderwania włókna mięśniowego, etc
• bólach pleców, krzyża, ramion i karku
• ograniczeniach ruchomości
• objawach takich jak odrętwiałość lub mrowienie oraz słabość/osłabienie lub niestabilność
• pewnych objawach, które zazwyczaj są przydzielane schorzeniom internistycznym

PNF Metoda PNF z ang. Proprioceptive Neuromuscular Facilitation – Proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie ruchu, jest znaną i uznaną na świecie koncepcją stosowaną w terapii pacjentów z zaburzeniami w obrębie układu kostno-stawowego, mięśniowego i nerwowego. Jest to kompleksowa terapia oparta o wiedzę i osiągnięcia z dziedziny neurofizjologii.

Celem metody PNF jest:

• ponowna nauka (reedukacja) lub odtworzenie konkretnej funkcji ruchowej, która została utracona bądź zaburzona w wyniku choroby lub urazu
• holistyczne czyli całościowe, podejście do pacjenta – globalne spojrzenie na pacjenta a nie na uszkodzoną strukturę
• uwzględnienie możliwości i potencjał pacjenta. Koncepcja PNF zakłada iż każdy człowiek posiada nienaruszony potencjał – wzmacniamy i wykorzystujemy to co pacjent może wykonać na poziomie nie tylko fizycznym ale i umysłowym. Dzięki takiemu podejściu możliwe jest pobudzenie, mobilizacja i pełne wykorzystanie rezerw czynnościowych tkwiących w organizmie, motywujących do dalszego działania
• bezbolesna i przyjazna dla pacjenta praca
• proces rehabilitacji odbywa się na poziomie czynnościowym, strukturalnym i społecznym

Terapia Kinesiology Taping to sensoryczne oddziaływanie plastra na organizm w celu wykorzystania możliwości kompensacyjnych organizmu. Pomocna w terapii bólu, korekcji układu powięziowego, reedukowaniu czynności ruchowych. Adresatem terapii może być każda osoba, u której testy wskazują na możliwość redukcji objawów. Testy dają ocenę ogólnego funkcjonowania (zaburzeń prawidłowego funkcjonowania) organizmu oraz informacje jakie obszary są zaburzone i związane z istniejącymi objawami.

Masaż leczniczy kręgosłupa i pleców obejmuje masaż mięśni pleców, masaż mięśni karku i mięśni szyi. Masaż kręgosłupa powoduje rozluźnienie mięśni przykręgosłupowych i przywrócenie ich prawidłowego napięcia, dzięki czemu utrzymują kręgosłup w prawidłowej pozycji i zapobiegają jego skrzywieniom. Wykonywany może być tylko przez dyplomowanych fizjoterapeutów.

Są to zabiegi pozwalające na miejscowe schłodzenie ciała pacjenta przez kontakt ze strumieniem zimnej pary azotu lub dwutlenku węgla o temperaturze ok. -150*C do -80*C. Nawiew parami ciekłego azotu uśmierza ból, zmniejsza napięcie mięśniowe, obrzęki oraz procesy zapalne.

Zabieg stosuje się m.in. w schorzeniach reumatycznych, urazach narządu ruchu, dyskopatiach, zmianach zwyrodnieniowych.

Jest to leczenie promieniami lasera, które doprowadzają energię o podwyższonym natężeniu do tkanek położonych głębiej. Promienie docierają do tkanek położonych aż do kilku centymetrów od powierzchni skóry. Laser stosuje się od ok. 20 lat, obecnie praktycznie we wszystkich dziedzinach medycyny. Daje działanie bodźcowe a nie wytwarzane ciepło.

Działanie:

• przeciwzapalne
• przeciwbólowe
• przeciwobrzękowe
• rozkurczowe
• przeciwkrwotoczne
• pobudzanie przemiany materii
• wpływanie na procesy hormonalne
• immunologiczne
• przyśpieszające regenerację nerwów

Magnetoterapia to skuteczna metoda leczenia pulsującym polem magnetycznym niskiej częstotliwości. Jej prekursorem był James Maxwell, który ponad sto lat temu uzyskał patent na lecznicze wykorzystywanie impulsowego pola magnetycznego.

Wskazania:

• urazy: kontuzje, zwichnięcia, złamania, bóle i urazy mięśni, choroby zwyrodnieniowe stawów, etc.
• choroby reumatyczne: zwyrodnienia, stany zapalne (ostre i chroniczne), osteoporoza, etc.
• stany pooperacyjne: operacja przepukliny, operacje mięśni i ścięgien, przyspieszanie gojenia, poparzenia
• choroby naczyniowe i serca
• choroby centralnego i obwodowego systemu nerwowego: neuralgia, niedowład, etc.
• choroby górnych i dolnych dróg oddechowych: zapalenie zatok, zapalenie ucha, zapalenie oskrzeli, astma
• stany psychosomatyczne: nieżyt żołądka, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, zespół nadpobudliwego jelita, wrzodziejące zapalenie okrężnicy hamujące układ współczulny
• problem geriatryczne: bezsenność, zmęczenie, problemy klimakteryczne, zapalenie gruczołu krokowego

Wywołuje reakcję miejscową i ogólnoustrojową. Ma działanie cieplne, mechaniczne i fizykochemiczne. Działanie ogólne na organizm to wypadkowa tych trzech działań. Podczas zabiegu wykorzystuje się drgania mechaniczne o częstotliwości 800-24000 kHz. Zjawiska występujące w tkankach ludzkich poddanych działaniu ultradźwięków są bardzo różne w zależności od miejsca ich stosowania.

Zabiegi z zastosowaniem ultradźwięków mają działanie:

• przeciwbólowe
• zmniejszające napięcie mięśniowe
• rozszerzające naczynia krwionośne
• hamujące procesy zapalne
• likwidujące tzw. ostrogi piętowe
• powodujące powstawanie związków aktywnych biologicznie
• wpływające na enzymy ustrojowe
• hamujące układ współczulny
• przyśpieszające wchłanianie tkankowe
• wyzwalające substancje histaminopodobne